Stadion Kaliningrad

De Rode Duivels zullen op 28 juni tegen Engeland spelen in de groepsfase van het WK. Ze zullen dat doen in Kaliningrad, de Russische enclave tussen Polen en Litouwen. Op zich niets bijzonder (al mag een groot Russisch bouwproject in Kaliningrad natuurlijk wel als een nadrukkelijk ‘politiek signaal’ worden geïnterpreteerd - politieke signalen maken al langer deel uit van de sportwereld, daar niet van), toch is de bouw van dit stadion het vermelden waard omdat men het bouwt op, jawel, een moeras. In een interessant artikel hierover in De Standaard van 9 december 2017 las ik dat vele miljoenen euro’s (dat zijn nog veel meer roebels) zijn uitgegeven om ervoor te zorgen dat het stadion gedurende enkele weken overeind zal blijven op dat moeras. Vele tonnen zand en oneindig veel balken werden vanuit Rusland aangesleept om het drijfzand te stutten, voor zover dat mogelijk is (op middellange termijn zal het onmogelijk blijken, zo schat men in). De splinternieuwe voetbalarena zal bij hoooguit tien à vijftien gelegenheden plaats bieden aan twee nationale voetbalteams en hun entourage plus maximum 35.000 toeschouwers op de tribunes (bij grotere tribunes voor meer mensen zou het stadion te zwaar worden om niet voortijdig in het moeras weg te zakken). Niemand minder dan Vladimir Poetin zelf zou tegen intimi verklaard hebben dat dit project onrealistisch en van de pot gerukt is en je kan je voorstellen dat het in dat geval wel héél ernstig moet zijn.
Wat ik hier zelf interessant aan vind, is dat we tijdens het WK hoogstwaarschijnlijk niets over dit verhaal zullen vernemen, zelfs al spelen de Belgen dan een wedstrijd op dat drijfzand. Wij zullen met z’n dolenthousiaste, opgezweepte allen enkel een egale, groene grasmat zien en er zal voorts geen vuiltje aan de lucht zijn. Het (politieke) verhaal achter dit stadion zal wellicht niet verteld worden door onze verslaggever ter plaatse en wat er nadien met dit stadion zal gebeuren zal al helemaal aan ons voorbijgaan. Dit stadion zou niet komen leeg te staan, zoals dat met zovele andere enorme (voetbal)stadions ter wereld wel het geval is (stadions in Athene na de Olympische Spelen van 2004, voetbaltempels in Zuid-Afrika na het WK in 2010 en ga zo maar door), nee, dit stadion in Kaliningrad zou op middellange termijn warempel onder water lopen en beetje bij beetje wegzinken, zo luiden de voorspellingen. Voorwaar een waanzinnige gedachte.
Dat de inwoners van Kaliningrad er het hunne van denken, spreekt uiteraard voor zich. Zij moeten er ‘eens mee lachen’, zoals dat dan heet. Bijna niemand daar die gelooft dat dit voetbalstadion na het WK daadwerkelijk zal worden omgebouwd tot een sportcomplex slash shoppingmall slash vergaderplaats, zoals dat wordt aangekondigd door de verantwoordelijke bouwpromotor-oligarch-vriend-van-Poetin (én van Trump). Kaliningrad heeft als stad trouwens geen voetbalploeg van betekenis en de lokale club speelt haar wedstrijden in een veel kleiner stadion elders in de stad.
Een treurig verhaal is dit, enkele maanden voor de aftrap - haha - van het WK. En ik loop op de zaken vooruit maar ik moet bij dit soort verhalen ook al een beetje denken aan het WK van 2022 dat in of all places Qatar - weliswaar een land met een enorm rijke voetbaltraditie - zal worden gespeeld. Qatar wordt de definitieve waanzin, met massale tewerkstelling van o.a. Pakistaanse en Filipijnse migranten die naar Qatarese gewoonte als slaven zullen worden behandeld en met voetbalwedstrijden die zullen plaats vinden bij temperaturen van meer dan 40°C (tenzij dat WK dan toch in de winter zou plaatsvinden, zoals men overweegt).
Toch dringt de meest prangende aller vragen zich ten slotte nog op: wanneer komt er nu eindelijk serieus protest tegen deze waanzin en wie moet daartoe het initiatief nemen? Is dit dan écht onbegonnen werk en zijn the powers that be écht onaantastbaar? En is het misschien uiteindelijk niet aan de (top)voetballers zelf om weg te blijven uit landen als Rusland en Qatar? Een Messi of een Christiano Ronaldo die expliciet zo’n voetbaltornooi boycot, zou dat misschien een bewustzijn op gang kunnen brengen? Ik vind dat hele interessante vragen. Maar wat er ook van zij, ik hoop dat een debat hierover ooit eens ernstig zal worden gevoerd, want op deze manier kan het toch écht niet doorgaan met die voetbalindustrie.