Zeperd

Daarnet zag ik uit een ondergrondse parking Jan Van Den Bossche naar buiten komen. Zegt die naam u niets, dan hebt u waarschijnlijk nooit naar 'Familie' gekeken, de moeder der Vlaamse soaps - oftewel: zeperds - op vtm. Nu zou ik haast per definitie moeten zeggen dat u daar goed aan hebt gedaan om nooit naar 'Familie' te kijken: zijn we immers niet te highbrow en elitair (ik noem het bij naam) om naar een dagelijkse soap te kijken? Ja, dat zijn we in principe, maar uit onderzoek blijkt dat ook de elite - of minder hautain: de meerwaardezoeker - al eens graag naar inhoudloos vermaak kijkt. Ik beaam dat zelf graag, mezelf zonder scrupules tot de meerwaardezoekers rekenend.

Ik zag daarnet dus de genaamde Jan Van Den Bossche uit een ondergrondse stadsparking naar buiten komen. Jan Van Den Bossche is overigens niet 's mans echte naam: eigenlijk gaat deze amateur-acteur - amacteur! - immers als Jef De Smedt door het leven. Deze Jef loopt wel vaker door mijn stad, mijn moeder heeft 'm ook al in de Colruyt gespot. Mensen die hun hoofd draaien wanneer ze hem daar zien, verraden zichzelf aan andere 'Familie'-kijkers. Zij kijken of keken met z'n allen naar deze hersenloze zeperd. Ik dus ook en ik weet niet of ik dat gezegd wil hebben aan het grote publiek.

Dus hoewel er dan duchtig gekeken wordt in de Colruyt of ergens anders: aan deze Jef De Smedt is volstrekt niks te zien. Een kalende man van vijftig jaar met een ronde kop en - dat zou ik eigenlijk niet mogen zeggen - een koeienblik. Hij ziet eruit als een goedzak en om die reden hebben ze hem destijds bij vtm duidelijk ook gecast, want in 'Familie' speelt hij daadwerkelijk een ietwat domme goedzak. Een naïeve goedzak natuurlijk ook, hetgeen op zich een pleonasme is.
Jan, de goeiïge, wat onnozele, jongere broer van wijlen Guido - de oudste zoon en succesvol zakenman - en zatte Rita, die ik in honderden 'Familie'-episodes een enkele keer heb zien strijken en kuisen, maar die voorts, geloof ik, geen beroep uitoefende. Deze Rita was doorgaans immers te zat om een poot te verzetten en als ze dan al een poot verzette was het enkel om ergens iemand de huid te gaan volschelden, daarbij niet zelden in dronken toestand verkerend. (Deze zatte Rita gaat in het echt overigens als Jacky Lafon door het leven. Jacky Lafon die ik trouwens eveneens een 'personage' zou noemen. Wijlen Guido Van Den Bossche werd dan weer vertolkt door de bekende soap-acteur Karel Deruwe, die nu een rol heeft in de 'Familie'-tegenhanger 'Thuis' van de openbare omroep.)

Nog steeds zag ik dus deze Jef De Smedt uit de ondergrondse stadsparking komen. Ik moet erbij zeggen dat ik dénk dat hij het was, het kan ook een man geweest zijn die erg op hem leek. Alleszins, mijn gedachten vergleden onmiddellijk naar 'Famile', de vtm-zeperd waar ik enige jaren elke avond naar gekeken heb, daarbij vergezeld door de overige leden van het gezin waartoe ik behoor. Wanneer en vooral waarom we ooit beginnen kijken zijn staat me al lang niet meer voor de geest. Wel geloof ik dat Marie-Rose (vertolkt door rimpeldoos Martine Jonckheere) op dat moment al dood was en dat Guido (haar weduwnaar) reeds had aangepapt met de veel jongere Els.

Ook uit die beginperiode herinner ik me dat Guido in een vete verwikkeld was met ene Didier (een geweldige rol van Ronny Waterschoot) dewelke een boeventronie had zoals ik nadien geen boeventronie meer heb gezien, wat hem de ideale man maakte voor de rol van de louche maffiafiguur die hij moest vertolken. Deze Didier was een geweldig personage en het was dan ook zonde dat hij op een boot door Guido werd neergeschoten en dramatisch in de zee verzoop.

Wij hebben lang naar 'Familie' gekeken thuis. Wij kenden alle personages en alle verhaallijnen. Wij kenden café 'Banaña' en restaurant 'De lork', uitgebaat door Monique, de ex van goedzak Jan met wie zij twee kinderen had. Om 19.45 zaten wij aan de tv gekluisterd en als er nog iemand rond liep te stommelen riepen wij: "Sssst! 'Famile' begint." Uit zijn nieuwe relatie met ene Nele, van wie hij later ook weer zou scheiden, had Jan overigens nog twee kinderen: Leentje en Maarten. Ook zatte Rita had een zoontje Pierrot(ke) van wie het steeds onduidelijk bleef wie zijn vader was. Dit Pierrot(ke) was een leeftijdsgenootje van Maarten en Leentje en samen schootten zij goed op.

(Ik moet de lengte van deze tekst in het oog houden, want ik kan hierover blijven doorgaan.)

Dus, ik herken Jan Van Den Bossche oftwelel Jef De Smedt nog wanneer ik hem - als hij het tenminste was - uit een ondergrondse parking naar buiten zie komen. Ook al omdat hij nog geen twee druppels veranderd leek sinds ik voor het laatst naar 'Familie' keek, misschien wel tien jaar geleden. Er kwam een moment waarop het 'op' was tussen 'Familie' en ons. De verhaallijnen waren niet meer geloofwaardig, er kwamen steeds nieuwe personages bij en wij werden zelf ook gewoon te oud of te kritisch om nog naar dergelijke zeperds te kijken.
Een tijd geleden merkte ik trouwens dat 'Familie' in een nieuw kleedje zit en dat ze een tiental jaren zijn doorgespoeld in de tijd. Jans zoontje Maarten is nu - uiteraard vertolkt door een andere acteur - een kerel van een jaar of 25 met een brommer en een vriendin. Hij is nog steeds beste maatjes met Pierrot - geen '(ke)' meer -, maar wat zij samen zoal bekokstoven is me niet duidelijk geworden. Andere oude bekenden merkte ik niet meteen op, maar wel is Marie-Rose (de gestorven vrouw van Guido) uit het rijk der doden opgestaan! Nieuwe personages zijn erbij gekomen, oude personages zijn al dan niet met hun goesting uit het script geschreven.

Maar goedzak Jan doet wel nog mee, en hoe! De man baat blijkbaar een café uit, iets dat echt past bij deze pummel van twaalf stielen dertien ongelukken. Ook is zijn huwelijk met Nele dus gestrand, maar hij heeft alweer een nieuwe, veel jongere, vriendin. En zo blijft de bal des soaps maar rollen en stevent Jan Van Den Bossche zowel in de zeperd als in het echte leven onder zijn schuilnaam Jef De Smedt rustig af op zijn pensioen. Het zal van alle vijftigers volgens mij niet deze Jef De Smedt zijn die doodgraag op brugpensioen wil. Zolang deze Jan/Jef in de Colruyt herkend wordt, gaat deze kale lummel immers met veel plezier door. Want waarom zou zo'n man anders vijftien jaar lang de onnozele Jan Van Den Bossche blijven vertolken in een zeperd van één uit de duizend? Toch omdat hij dan herkend wordt door 800.000 Vlamingen, kan ik alleen maar denken. Zelf hoop ik dat ik het nooit zal hoeven mee te maken, maar ik begrijp heel goed dat het ook wel een beetje leuk kan zijn, herkend worden door gemiddeld 800.000 en in piekweken zelfs één miljoen mensen.