Onverantwoord irritant

De Standaard. Onverantwoord interessant. Ik weet niet of de krant zich dat zinnetje nog steeds toe-eigent, maar als dat zo is moet haar Ombudsman, Brilsmurfje Naegels, zijn collega-journalisten dringend (nog) eens een spiegel voorhouden. Ik bots op Facebook immers op een muur van (vooral) door De Standaard geproduceerde Astrid Bryan-bagger en vind dat geen klein beetje irri...tant. De Standaard, ‘niet toevallig de standaard’, moet haar prioriteiten kennen, vind ik, en die liggen dezer dagen niet in ‘Elleej’, maar wel op o.a. het Taksim- en het Tahrirplein. Ik ben uiteraard bijlange niet de enige lezer die er zo over denkt , want “officieel meer berichten over Astrid Bryan dan over Egypte. Verwacht het onverwachte”, parafraseert een andere geërgerde lezer een tweede slogan van de krant op Facebook. Nog iemand anders voorspelt dat De Standaard lezers zal kwijtspelen als ze zo voortdoet (de ‘dagallemalisering’, that is), maar ik denk niet dat deze laatste meneer gelijk heeft. De berichten over Astrid Braaien – voortaan gewoon Nuyens - verschijnen immers voor het merendeel op de website van de krant en online worden de meest idiote artikels het vaakst aangeklikt. Dat staat bijna volledig los van de verkoop van de eigenlijke krant in de krantenwinkel.

Wat mij zelf zo stoort aan de Astrid Bryan-braggel, is de wanverhouding tussen het schijnbare belang dat door de krant aan dit onderwerp gehecht wordt, enerzijds, en de bredere context waarin De Standaard zich op het kruiperige af uitslooft om haar lezers ter wille te zijn, anderzijds. Laatst kreeg ik namelijk weer zo’n mail - het was niet de eerste - waarin de krant zich persoonlijk tot mij richt (‘Beste Alexander’) met de vraag of ik een online-enquête wilde invullen, teneinde de krant een (nog) beter inzicht te verschaffen in de werkelijke interesses van haar lezers. Enzovoort, enzovoort.

Welke mijn mening is over hun nieuwigheidje DS Avond, wilden ze met toegeknepen billetjes natuurlijk weten. I couldn’t care less, is daarop trouwens mijn antwoord. Geen idee waar dat ‘gadget’, want dat is het, goed voor is en wie daar behoefte aan heeft. (Iemand?) En hoe de nieuwssite mij nog beter zou kunnen ‘bedienen’, wilden ze ook weten. En blablabla wilden ze weten. En bla. En nog meer bla. Zo bang dat de lezer hen niet onverantwoord interessant zou vinden. De wussies.

Maar ook begrijpelijk voor een krant waarvan de makers wel beseffen dat de hachelijke spreidstand tussen infotainment en de hang naar credibiliteit stilaan een beetje te opzichtig wordt. Vooral de website van de krant doet afbreuk aan het merk De Standaard. Die website – en dan zeker de artikels die op Facebook worden gepost - getuigt immers vaak van onverantwoord en onverhuld opportunisme. Waarvoor een onverantwoord ironisch maar ludiek bedoelde hip hip hypocrietoera.