0307

Een nieuwe goddeau-oogst om de komende weken te recenseren:
Lightning Dust (selftitled)
Robin Allender - "The Bird And The Word"
Mus - "La Vida"
Clemm - "Consider The Lilies"
Steamer Cry Wolf - "A Common Story"

En om het eens met van die nogal beperkte en moeilijke referenties te doen, zoals het op soundslike gebeurt.
Respectievelijk:
Lightning Dust soundslike Fiona Apple en Cat Power
Mus soundslike Aroah en Galaxie 500
Clemm soundslike Death Cab For Cutie en The Notwist
Robin Allender soundslike Nick Drake
Steamer Cry Wolf soundslike Sonic Youth

Bijzonderheden op 't eerste zicht, van deze artiesten:
Lightning Dust bestaat uit twee leden van Black Mountain, een gezelschap dat ik op "Don't Run Our Hearts Around" na helemaal niet goed ken.
Mus is een Spaanse zangeres die dromerige lofi-muziek maakt in haar eigen taal.
Clemm is een Nederlander die zich op zijn debuut laat omringen door een schare gasten, waardoor de plaat niet erg coherent klinkt. Toch is dit mijn favoriet van de vijf, hier.
Robin Allender is, zo lees ik, niet aan zijn proefstuk toe. Toch is dit zijn solodebuut. Rustige singer-songwriterplaat.
Steamer Cry Wolf is een Gentse undergroundband die op basis van de weinige seconden die ik al van hun muziek gehoord heb, zeker uit te checken is, voor gitaarnoiseliefhebbers.

Andere winnaars van de dag in het vangen van mijn aandacht zijn de Kings Of Leon, een groep waar ik nooit wat in zag, tot ik na herhaaldelijke positieve recensies over hun laatste plaat "Because Of The Times" toch eens een oortje te luister legde en eigenlijk meteen heel aangenaam verrast werd. Hun "On Call" is een uitstekende single en mijn favoriete plaattrack is "My Party", het soort rocknummer waarop je kan dansen, zonder te moeten headbangen.
Arctic Monkeys' laatste vond ik dan weer weinig beklijvend, vanmorgen. Too bad, want Alex Turner kwam in het Humo-interview van vorige week over als een zeer integere gast (die verrassend debiele invloeden noemde voor zijn muziek).