Idealisme is de vijand van de mens. Voor je het weet zit je op een balkon, wordt het nooit meer winter en voel je je goed, zonder aanrekening van extra kosten. Ik moet daar voor opletten, maar het lukt me weer even niet. Met slaapogen een huis zoeken en dan in Oppendorp belanden, blind voor alles. En er straks van dromen, nog steeds blind.
Nu ja, waarom niet ook? Waarom geen balkon en waarom geen goed boek op de railing? Waarom geen zon en toffe buren? Waarom geen geluk op de nieuwe plaats, waar het nieuwe hoofdstuk begint en waar het plein een gang wordt? Ik wil ervoor gaan.
Wilco mag mijn soundtrack zijn, vandaag in Oppendorp. En Palomine is voorprogramma. "Sky Blue Sky" had het in zich om de plaat te zijn to end all albums. Voor 2007 dan toch, dat voel je. Op mijn balkon in Oppendorp weerklinkt mijn bas in de ijle lucht. Ik ben laat weggeweest, ik was niet zat, dat ben ik nooit, maar ik leek het wel. De volgende dag in Oppendorp ben ik een ander mens. Maar met dezelfde passie.
Ik loop op de kasseien en sla links af. Zo zal het gaan. En als ik later terug kom, dan gaat het omgekeerd. Ik zal een sleutel hebben en ik zal alleen zijn. Ik zal kiezen en gekozen worden en ik zal profiteren. Tot dan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ge schrijft zo goed dat het mij in mijn moment van godverdefok er efkes weer bovenop helpt. Lang leve woorden. En klank en beeld.
Een reactie posten