Duitsers in de lift op 25 en 29. Tarwater en Apparat zijn de vaandeldragers van de Berlijnse elektronicascene. Ik heb zonet een recensie geschreven over "Tromatic Reflexxions" van Von Südenfed, eveneens voor 2/3 Berlijns en ik kan dus wel zeggen dat het al Duits is dat de klok slaat in de nacht voorafgaand op de Belgische nationale feestdag.
Intussen is de nieuwe plaat van het immer boeiende UNKLE hier rondjes aan 't draaien. "War Stories" duurt zeventig minuten en ik vrees dat de plaat daarmee aan kracht inboet. Toch hoor ik weer enkele bezwerende deunen die zich als mantra's in mijn hoofd zullen gaan nestelen, zodat het niet lang zal duren vooralleer ik bij wijze van algemene inductie de hele plaat geweldig zal noemen. Of misschien ook niet, want dan zou ik mijn eigen strikte spelregel "doe niet aan door bepaalde verwachtingen ingegeven conclusies" in de kiem smoren en dat kan niet de bedoeling zijn.
The White Stripes, ten slotte, doen op "Icky Thump" wederom wat ze al op al hun platen hebben gedaan: mij voor 75% koud laten. Is de muziek te klassiek, te dit of te dat, waardoor ik ze niet ten volle kan waarderen? Of heeft het met de gimmick van het broer-zus man-vrouwgedoe te maken? Wat er ook van zij: recensenten die hier weer vier gratuite sterren voor vijl hebben moeten eens een halfuurtje uittrekken om mij van hun positieve oordeel te overtuigen. Ik hoor dezelfde rammelende muziek die ik ook op de vorige platen hoorde ("Get Behind Me Satan" heb ik eigenlijk niet eens gehoord) en met uitzondering van de stompende titeltrack en het geestige "Little Cream Soda" (Oh well Oh well Oh well) is er weer weinig dat überhaupt specifiek mijn aandacht trekt.
Mijn favoriete TWS-nummer is tot op heden "You've Got Her In Your Pocket" van op "Elephant", een Beatlesiaans akoestisch liedje dat afwijkt van wat we van The White Stripes gewend zijn. Wellicht zegt dat genoeg over mijn TWS-appreciatie.
Concludeer evenwel niet dat ik TWS "slecht" vind. Ik geloof gewoon dat het mijn "ding" niet is. Sympathiek, schattig en autenthiek zijn adjectieven die ik, elke vorm van polemiek in de kiem smorend, probleemloos met hen associeer.
2 opmerkingen:
Geen Interpol in het lijstje. Niet goed bevonden of simpelweg nog niet gehoord? (Houdt U, de nieuwe plaat dreigt u mogelijks als een ingewikkelde inktvis te omwikkelen en met al zijn zuignappen lastig los te laten. U weze gewaarschuwd.)
Toevallig gisteren beluisterd, jawel, maar ik heb niet het gevoel dat de plaat zich al aan mij geopenbaard heeft. Het openingsnummer vind ik heel mooi, maar bij de single heb ik mijn twijfels. Een verdict zal zeker nog volgen ;)
Bedankt voor de reactie.
Een reactie posten