Boerenverstand

Oh M.,
ik moet stiekem om je lachen, al maak ik kennelijk geen vrolijke indruk op je. Hoe je het allemaal bestudeert en aftoetst. En hoe je uit de lucht komt vallen als ik naar waarheid op je vragen antwoord.

"Geen ambitie? Dat komt nog wel!" "Straight edge? Zoals in geen seks enzo? Haha!" Een curiosum in jouw mannelijke kennissenkring. Ik ben de jongen die het presteert een weekendavond thuis te blijven. En wat ik daar dan doe? Ah, de gewone dingen. "Aah, da's gek."

De manier waarop je routineus naar me peilt, waarop je je een beeld van mij vormt. Door het beroep van mijn moeder kennelijk in verband te brengen met mijn haar dat een ongewassen indruk op je maakt. Zo'n dingen. Jouw haar ligt trouwens in een sierlijke lok over je rechteroog, maar je weet gelukkig dat er mooiere meisjes in je stad wonen. Daar moet je dan ook op alluderen, terwijl je mijn gezichtsexpressie scherp in de gaten houdt.

Het oppervlakkige flirten zit je zo ingebakken. Je doet het zelfs met boerenkinkels zoals ik en vindt het waarschijnlijk heel wat om zo'n boerenkinkel als ik van zijn wankele voetstuk te blazen met je terloopse tikjes tegen mijn knie.
Ik dacht dat ik ijdel was, M., maar jij bent ijdel op nog een heel ander niveau. Het is de manier waarop je me met je hele persoonlijkheid de nederigheid induwt. En hoe je denkt me ingepalmd te hebben, terwijl ik misschien wel meer over jou te weten ben gekomen dan jij over mij.

Toch zal ik niet aarzelen een volgende keer opnieuw tegenover jou op een treinbank te gaan zitten. Dan zal ik trachten een heel andere jongen te zijn dan diegene die jij nu in je hersenen hebt opgeslagen. Je beeld van mij zal aan het wankelen gaan. En mijn beeld van jou zal bevestigd worden.
Hoop en vermoed ik.