Een knuppel in het hoenderhok. Daar kunnen we van smullen zo nu en dan. Oran was moedig en smeet er eentje temidden de hoenderen met zijn post van 1 juni (en dan meer specifiek met dat stukje over dichter Maarten Inghels) en zorgde ervoor dat ik zelf ook eindelijk eens iets over 'poëzie' wilde schrijven.
Poëzie (what's in a name), moet ik mezelf natuurlijk corrigeren. Want zo denk ik erover. What's in a name? Wie schrijft er poëzie? Wie is de poëet? Wie heeft er zin om elke dag een serie cryptokronkels te bedenken en dan te beweren dat wat hij weergeeft heel eenvoudig, heel sober is; de essentie weergeeft?
Poëzie zal nooit meer dan een hobby zijn. De schrijnwerker schrijft ('schrijnt' zouden poëten zeggen, zo'n kans laat ik niet liggen) zijn sonnetten, de politicus schrijft haiku's en raakt zo weer wat meer uit de mode. Maar dat gebeurt na de dagtaak. Zo hoort dat volgens mij.
En oké, ik ben niet geweldig geplaatst om hier straffe meningen te poneren, maar hey, ik heb toch ook mijn tienerjaren moeten doorspartelen, en ik deed dat toch met gedichtjes schrijven, elke avond aan de computer, met Tori Amos als muze. Dus ik weet wat het is om gedichten te willen schrijven, ervan te genieten, er vooruitgang in te boeken en het beu te worden. Het niet meer nodig te hebben.
Maar Maarten Inghels. Oran verwoordt zijn aantijgingen aan diens adres bijzonder provocerend en ergens begrijp ik dat wel. Mag je een poëet niet net iets harder aanpakken, een dromer uit zijn bubbel halen? Mag hij soms niet ter verantwoording worden geroepen als hij zichzelf met zijn kunst in de vaart der volkeren tracht op te stuwen? We moeten niet allemaal 'gewoon' zijn, neen, maar kunnen we alstublieft met een kleine handleiding rondgaan als we speciaal willen zijn?
Beoordeelt u het vooral zelf, doe ik u het meest eerlijke voorstel. Mij kost elk gedicht van Maarten Inghels een minuut of vijf. Om het te begrijpen. De muziek moet dan af, ik moet me volledig concentreren. Het ligt misschien aan mij.
Klik op de link of kijk naar de video.
Geen fan, maar toch een hoop reclame. Of wat dan die vaart der volkeren is. Graag gedaan, Maarten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Anoniem iemand een veeg uit de pan geven, dat vergt niet veel moed hoor. Ik roep hem ook niet ter verantwoording en ik wil al helemaal geen pleidooi houden voor "gewoon" zijn of doen. Dat de goden ons daarvoor behoeden.
Verder heb ik wel degelijk grondiger bezwaren dan brilmonturen, maar het volstond om die rechtstreeks aan Maarten te bezorgen.
"Maar dat gebeurt na de dagtaak. Zo hoort dat volgens mij." Dus alle dichters van België en omstreken die van dichten hun beroep maken zijn mensen die niet beseffen dat poëzie eigenlijk alleen maar een hobby kan zijn? Wat een gezever.
Het is natuurlijk uw goed recht om niets aan poëzie te vinden, maar als ge tussen het studeren door tijd vindt voor het lezen van onderstaande paper, dan kan ik dat alleen maar toejuichen. Al is het natuurlijk weerom uw goed recht om de hele paper zever in pakskes te vinden.
http://home.scarlet.be/~herpeys/allesstinkteenbeetje/krachtvanpoezie.pdf
Dag Charlotte.
Maakt het dan zo'n wezenlijk verschil of poëzie een beroep of een hobby is?
En je mag niet concluderen dat ik poëzie in zijn geheel zever in pakskes vind. Ik ben er gewoon enorm behoedzaam mee.
Laat ik me voor deze post gewoon op mijn "recht op farsheid" beroepen, waarover ik het heb in de laatste zinnen van 'Subtiel op de kast gejaagd'. That'll do.
Ok.
Beste Charlotte, de link naar je essay werkt niet. Graag had ik het gelezen, kan je het me mailen.
Beste Alexander, Onwetendheid kan je altijd verdrijven met een goed boek. Ik raak in dit geval 'In Liefde Bloeyende' aan van G. Komrij.
Warme groeten,
Een reactie posten