Dick Advocaat heeft een pacemaker

Franky!

(Ok, laat ik de Jan Mulder in mij eens naar bovenhalen.)

(Geweldige man trouwens, Jan Mulder.)

Dus: Franky!

Frank Vercauteren is een klasbak, een topper, een man die zijn bést doet. Frank heeft alles geprobeerd en hield de eer aan zichzelf op exact het juiste moment. Het moment waarop hij het beu was, met name. Het moment waarop hij het niet meer zag zitten om de goedbedoelende L.O.-leerkracht te zijn van een ongeïnteresseerde groep zestienjarigen.

Hij nam de beslissing niet na, maar tijdens de wedstrijd. Hij wilde choqueren. Frank maakte een statement en gaf daarmee aan nog liever werkloos te zijn dan één dag langer in het Belgische circus mee te draaien. De leeuwen bleken ontembaar, de zeehonden kopten de bal niet door maar over de hoepel en de trapezisten namen onverantwoorde risico's. Dat er geen doden vielen had enkel met een onverklaarbare portie "mazzel" te maken.

Frank nam ontslag omdat hij geen zin meer had in nog eens zo'n busrit naar de H(eiz)el, waarbij sommige Rode Duivels het herhaaldelijk te bont maakten. Hij zag het niet meer zitten om nog langer als een moeder op de spelers toe te kijken. "Antony, geef Moussa zijn game boy terug", of "Sébastien, laat Stijn nu eens rustig zijn Jommeke lezen." Het was te vaak gebeurd. De maat was vol.

En dat de directie niet optrad, stak natuurlijk ook. Fellaini verdiende, wat Frank betreft, wel vijf avondstudies, maar de directie zag het gedrag van de Belgische Marokkaan door de vingers. Positieve discriminatie? Of neem Logan Bailly die wel eens met een diadeem - u leest: een diadeem - op training verscheen. Moest allemaal kunnen volgens directuer François "lsd is my middle name" De Keersmaecker.

Maar niet voor Frank. Hij sprak een andere taal, wilde er écht werk van maken en nam, naar eigen zeggen, geen lsd. Met zijn verstand bleef hij tot het laatste moment volledig bij dat groepje pubers dat hij zo graag aan een prijs had willen helpen, als het even had gekund, maar zijn hart vertelde hem steeds dwingender dat hij meer plezier zou hebben aan een leuke, gemotiveerde klas, desnoods enkele jaren en evenveel niveaus lager, maar met meer inzet.

Frank volgde zijn hart, werd een held en wacht nu op een nieuwe uitdaging. De openbare vervoersmaatschappij MIVB zou hem al voorgesteld hebben (tijdelijk) ombudsman te spelen op bepaalde metrolijnen tijdens de spitsuren. Frank houdt zijn antwoord daarop voorlopig in beraad.