Dit is de vraag, en ik heb ze geleend bij Pascal Digital. Op diens blog staat ze in de vorm van een poll en als antwoordmogelijkheden zijn er "ja", "nee", "multiculturaliteit kent geen beperkingen" en "geen mening".Ik heb "ja" geantwoord. Natuurlijk vind ik het goed dat een linkse politicus wijst op de beperkingen van het multiculturalisme. Als er iets is dat linkse politici dezer dagen moeten doen is het dat wel, zij het op een meer genuanceerde manier dan de rechterkant het graag verwoordt. Vander Taelen weet waarover hij spreekt en het siert hem dat hij over de (politieke) eerlijkheid en het lef beschikt om zijn pertinente mening uit de doeken te doen. Over de partijgrenzen heen.
Want waarom zou het thema van de multiculturaliteit per definitie aan de rechtervleugel van het politieke landschap toebehoren? De linkerzijde heeft te lang willen uitdragen dat allochtonen in no time onze nieuwe, beste vrienden konden worden, als we er zelf maar werk van maakten. Progressieve dertigers die er op kicken de Turkse buurtwinkel plat te lopen zonder daarbij ooit een iets diepgaandere babbel met de uitbater aan te knopen, u kent ze wel. En zich dan op de borst kloppen dat ze de integratie van die mensen bespoedigen door bij het betalen altijd vriendelijk te lachen. Maar zo werkt het niet.
De echte progressieve, linkse stem heeft het anno 2009 wél gewoon over de problemen met allochtonen in bepaalde wijken. Omdat het de waarheid is en omdat het geen zin heeft die waarheid te negeren. En dat er daarbij over normen en waarden gesproken wordt, is niet meer dan normaal. Het is een andere misvatting om te denken dat die twee woorden eigendom zijn van de CD&V.
Maar wat is dan nog links en waar wordt het rechts? Het wordt rechts op het moment dat de feitelijke waarheid geweld wordt aangedaan. Het moment waarop een kleine diefstal een gewapende overval wordt genoemd, het moment waarop drie allochtone jongeren die samen over straat lopen plots het etiket 'bende' krijgen opgekleefd. En het is links, progressief, om de waarheid nuchter onder ogen te zien en ze niet te negeren of te verdraaien. Problemen zijn problemen en de lange baan is lang maar vroeg of laat draaien we ze toch op.
Of zoals Vander Taelen het in zijn opinie zelf omschrijft: "Het is de verdienste van links geweest om meer aandacht te vragen voor discriminatie en sociale achterstand. Het probleem ligt jammer genoeg dieper: we zijn bang geweest om onze waarden op te dringen aan allochtonen. Die waarden zijn mij echter te dierbaar om ze verloren te laten gaan."
Mij ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten