woensdag 21 oktober 2009

Juist, Tom!

Van alle mensen die ik niet persoonlijk ken, mis ik Tom Naegels momenteel het meest. Want oh wat zouden Tom en ik het eens kunnen zijn over nogal wat zaken, wanneer we samen de actualiteit doornamen. Tom zou stijgeren bij het nieuws waarbij ook ik zou stijgeren, hij zou zijn laptop openklappen, terwijl ik mijn blogspot zou opzoeken, om stande pede aan zijn De Standaardcolumn te beginnen, terwijl ik iets gelijkaardigs zou neertikken op het www.

Tom. Van "Los", als u dat iets zegt. Nog verfilmd geweest door Jan Verheyen, een te mijden regisseur die met "Los" naar ik gelezen heb wel zijn beste film tot nog toe afleverde. En Tom van "Beleg", zijn nieuwe roman. Die ook weer over allochtonen gaat, zoals ik ergens opving. Omdat Tom en ik één zijn, ben ik uiteraard benieuwd naar dat boek.

Wat Tom afgelopen weekend in De Standaard schreef, was weer zó juist. De media en hun verhalen rond Frank Vandenbroucke (de renner): gewoon belachelijk en ondermaats. Maar wat mij het meest beviel aan Tom's column was die ene zin die er als een teaser werd uitgelicht: "Een mens wordt het moe om te blijven roepen dat media hun eigen geloofwaardigheid fataal ondermijnen."

Juist, Tom! Een mens wórdt dat moe. Vooral omdat die mens gelijk heeft en hij zijn mening pas kwijtkan op pagina 45 van de weekendkrant, die ook nog eens vijf andere katerns bevat waaronder economie, reizen, cultuur en mode.
Die mens krijgt dus maar een hoekje van de speelplaats, met zijn accurate observaties, terwijl een pipo van Het Laatste Nieuws ergens in het midden staat te lullen met een man of vijftig rond zich.

De observator voert altijd een verloren strijd, op de speelplaats van het leven. Toch hoop ik dat Tom niet opgeeft en blijft knokken, tot hij - illusies zijn er om ze te koesteren - misschien eens op de voorpagina raakt. Dat hij het niet écht moe is, hoop ik, dat die woorden slechts bij wijze van boutade aan zijn gedachten zijn ontsnapt.

Hoop ik. En ik zou het hem willen vragen.

Zaterdagvoormiddag om 10u op mijn kot, Tom? Kunnen we gezellig samen ontbijten en kranten doornemen. Ik zorg voor beleg.

Geen opmerkingen: