donderdag 8 oktober 2009

Une bêtise

Waarom heb je dat gedaan, Junior? Je eigen kind, je grootmoeder?

Ook al een pianist vermoord, Junior. Gestampt en geslagen, dood achtergelaten. Je hebt een spoor van bloed door zijn huis getrokken en bent er daarna met zijn auto vandoor gegaan. Waarom, Junior?

Je stottert, Junior. Een triest feit dat volledig verklaart waarom je mensen vermoordt. Je zal maar eens een stotteraar zijn in deze wereld. Of je zal maar eens vermoord worden door een stotteraar.

Je zal maar eens vermoord worden.

Hoe leef je daarmee, met stotteren? Hoe leef je daarmee, met vermoord worden?

Wat zou je antwoorden als je kon praten, Junior? Dat een moord voor jou zoiets is als een diefstal voor mij? Ik heb cd's uit hun plastic verpakking gehaald en onder mijn trui gestoken, Junior, jij hebt mensen gedood. Staan wij quitte?

Geen kwaaie jongen. Beetje op zoek naar wie hij was en wat hij wilde. Ja, hij had die moord gepleegd, maar dat was toén. Hij was veranderd. Een goeie papa. Zeggen zijn vrienden.

Die pianist? Une bêtise. Zijn grootmoeder? Verkracht. Zijn dochtertje? Onaanvaardbaar. En Junior? Drugs aan't dealen aan het casino van Oostende.

Welja.

Geen opmerkingen: