Wat een vreemd interview met Steven Van Herreweghe in de Humo van vorige week. Het lijkt wel de neerslag van een bezoek aan een therapeut. Natuurlijk weet ik dat journalist (rv) exact dat effect beoogde, hij wilde ongetwijfeld "de andere kant" van Van Herreweghe belichten, maar in dit interview komt het er zo dik op te liggen dat een mens zich alleen maar kan afvragen waarom hij die ándere Van Herreweghe nooit eerder te zien kreeg, en meer bepaald: waarom de presentator zich op tv dan van zo'n façade bedient, als hij in essentie toch maar gewoon een "twijfelaar" is en een "onzekere boer uit Aalst".
En het is zelfs niet zo dat die persoonlijke en verrassende ontboezemingen zomaar terloops in het interview opduiken om daarna weer plaats te maken voor dolle pret zoals je die van Van Herreweghe denkt te kunnen verwachten. Nee, het hele artikel wordt aan deze iet of wat diepgaande kapstok opgehangen en tussentitels als "De twijfelaar en "The A-Team" (over, rara, melancholie en nostalgie) winden er ook bepaald geen doekjes om.
Nu moet u begrijpen dat ik het in weze niet over Steven Van Herreweghe heb als ik een interview met hem bespreek. Het gaat 'm hier in de eerste plaats om Humo's (rv) die zichzelf in de inleiding van dit interview een "aficionado van professionele flauwekul" noemt (waaruit dus zijn appreciatie en interesse voor het "werk" van Van Herreweghe voortkomt), maar die, naar mijn aanvoelen, bij de gemiddelde Humolezer vooral geboekstaafd staat als de dwarskijker achter Dwarskijker en bijgevolg als zélf een man van veel melancholie, nostalgie en misschien ook therapie.
In dat licht vermoed ik dan ook dat dit interview met Van Herreweghe niet zozeer een waarachtige blik werpt op de persoon Van Herreweghe (natuurlijk wel ten dele), als wel dat het veeleer de vrucht is van een slinkse zelfprojectie van (rv) met betrekking tot de door hem bewonderde interviewee, van wie de journalist graag iemand wilde maken die hij misschien slechts ten dele is.
Want geef toe: als Van Herreweghe werkelijk de persoon is die in dat interview naar voor komt, dan zit die man met een fameuze identiteitscrisis, iets dat een mens niet zou vermoeden achter de grapjurk van een gastheer die hij momenteel elke zondagavond in "De jaren stillekes" neerzet. Als Van Herreweghe werkelijk is zoals uit dit interview blijkt, dan raad ik hem persoonlijk aan op korte termijn iets "diepgaandere" tv-programma's te gaan maken waarin hij zijn ware gelaat kan laten zien. Óf hij zou ook volledig kunnen stoppen in de media, maar dat zou dan wel zonde van zijn talent zijn, meen ik. Want hoewel zijn "onzekerheid" zijn talent schijnbaar bijna dreigt te overschaduwen: talent heeft Steven Van Herreweghe.
Maar tot nader order ligt een fin de mediacarrière voor Steven dus niet in de lijn van de verwachtingen, omdat dit interview eigenlijk meer vertelt over de journalist van dienst dan over de interviewee.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten