De feiten, als ik De Standaard van dit weekend goed lees: Bo begint in juni een relatie met Tim, samen met Tim's familie gaat ze in augustus op vakantie, na de reis maakt Tim het uit en Bo begint minder te eten, heeft liefdesverdriet, om uiteindelijk zelfmoord te plegen in haar slaapkamer.'Slik'.
En helemaal 'slik' als je de berichtgeving hierover leest. Kritiekloos. Alsof het heel erg is, deze toestand. Dat pubers met allerlei vragen zitten en niet genoeg opgevangen worden, dat verhaaltje voor de duizendste keer. Datzelfde wiegeliedje opnieuw, waarin de dode zonder aarzelen het grote slachtoffer wordt en de 'ander' meteen maar de dader.
De moeder, die in De Standaard geïnterviewd wordt, gaat hier wat graag in mee (want het is de journalist die de invalshoek bepaalt) en laat ondermeer het volgende optekenen: "We hebben het één keer over haar liefdesverdriet gehad. Ik hoorde dat ze er met anderen meer over sprak. (..) Ze begon minder te eten. (..) We keken 's avonds samen naar 'David' en 'Thuis'", en ronduit pijnlijk (en belachelijk, vind ik): "Tim heeft schuld aan de zelfdoding van mijn dochter. Niet omdat hij het uitmaakte met haar, wel omdat hij me niet op de hoogte bracht van haar zelfmoordplannen. Hij niet en ook haar vriendinnen niet. Ze hadden het me moeten vertellen."
Tsss. Dit is de wereld op zijn kop. Nu zal u maar eens die arme Tim of een van die vriendinnen zijn. Heilig zijn zij kennelijk niet, maar om echt te stellen dat hen iets te verwijten valt.. Die moeder valt, mijns inziens, veel meer te verwijten. Zij moet in de loop van Bo's opvoeding (mee) een klimaat hebben gecreëerd waarin het überhaupt denkbaar werd dat een meisje van veertien zelfmoord zou plegen wanneer ze liefdesverdriet had. Die moeder zou ik, zelfs zonder haar te kennen, een gebrek aan duiding durven verwijten, een gebrek aan kritische zin. Te veel naar 'David' en 'Thuis' kijken doet daar allicht sowieso geen goed aan.
Tenzij Bo zware psychische problemen had natuurlijk, dat zou alles veranderen. Maar over psychische problemen wordt er in dit interview niet gesproken.
Het is jammmer dat De Standaard niet kritisch ingaat op dit soort nieuws, maar voluit kiest voor een Dag Allemaalsfeertje waarin een thematiek als zelfmoord (bij jongeren) omwille van politiek correcte zeden zo goed gedijt. Dit soort nieuws verdient geen eenzijdig interview met de moeder van het slachtoffer, hierover moeten veel bredere opiniestukken geschreven worden waarin de debilisering van de samenleving wordt aangeklaagd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten