Een re-break

'En, in Mons?'

Ik sms hem, enigszins geamuseerd - niet dat dat kan vandaag, - omdat hij gisteren aankondigde dat hij daarheen zou gaan. Ik ben benieuwd, wat zeg ik: heel benieuwd naar zijn antwoord. Dat er vijf minuten later nog niet is.

Geen plek waar hij vandaag liever wilde zijn dan Mons. Misschien had ik met hem mee moeten gaan, want geen plek waar ik vandaag minder graag wil zijn dan in deze kamer. Een mens richt met de beste bedoelingen een kamer in met posters en zijn goeie smaak, om mogelijk al de dag erna te willen vluchten naar onduidelijk waar.

Naar Mons, de ene, en ik wil om een of andere reden verhongeren in Luxemburg, een wel heel erg raar idee.

Misschien zit hij in de tribune nu en staat er eentje op het punt een re-break te forceren. Je kan dat allemaal niet weten als je er niet bij bent en geen sms'je terugkrijgt. Zou hij vanmorgen vroeg zijn opgestaan om zijn Go Pass in te vullen en de NMBS-site te raadplegen? Zou hij echt zo toegewijd zijn, het lijkt absurd. Maar hij klonk heel serieus toen hij zei dat hij erbij moest zijn. Ze deden immers allemaal mee en dat mocht hij niet missen, hij, zo dichtbij en met lege dagen op overschot.

Maar om te sms'en heeft hij het te druk.