Turfsmurf

"Op mijn werk noemen ze mij de Turfsmurf."

Dit is het lot van ene Pieterjan, de jongste medewerker van het Radio 1-programma 'Peeters & Pichal'. Pieterjan is 23 en mag reportages maken voor dit ochtendlijke 'consumentenprogramma'. Geregeld moet hij 'tellen', turven. Welk automerk er het vaakst door het rood rijdt; welke leeftijdsgroep er het meest kleine muntjes van de straat raapt, en derglijke. De Turfsmurf mag zijn bevindingen vervolgens komen toelichten bij Annemie Peeters.

Deze 'markante radiopersoonlijkheid' spreekt consequent over de Turfsmurf en dat maakt van haar, naar mijn aanvoelen, een nog meer omstreden presentatrice. Want omstreden is ze zeker: ze lijkt weleens haar eigen interviewees uit te lachen, kan nogal bot en kortaf zijn en verbreekt soms bijna letterlijk een telefoongesprek omdat er een plaat in de player zit. Het gebeurt daarbij dat je haar interviewee beduusd nog enkele woorden kan horen stamelen. Ik twijfel er niet aan dat daar mensen bijzijn die Annemie niet meer aan de lijn wensen te krijgen. Ik twijfel er evenmin aan dat er luisteraars zijn die niet met haar streken opgezet zijn. Het is een raar mens, dat is ook wat ik van haar vind. Maar dat boeit me ook. Het is aantrek en afstoot. Ik blijf luisteren, het is spannend.

Want ze heeft de Turfsmurf in het leven geroepen. Haar verdienste. Of die smurf dat leuk vindt, dat hij zo aangesproken wordt, is niet geweten. Ik denk ook niet dat dat het er toe doet. Annemie vindt dat leuk en daarom zal de Turfsmurf de Turfsmurf zijn. Is het een zelfbedacht spitsvondigheidje? Kennelijk wel. Ze is er veel te trots op om het van iemand afgeluisterd te hebben. Hoe meer ze dat woordje kan zeggen, hoe liever.

Haar Turfsmurf. Ik vond het eerst zeer denigrerend, maar moet er nu om lachen.