Ja, ik was een hipster...

Al goed, al goed, al goed.. Ik geef het toe. Het is genoeg geweest, ik ben het beu om mezelf nog langer te kwellen door het te verzwijgen. Het is ook tijd om komaf te maken met de aanhoudende speculaties die de laatste weken uit alle hoeken lijken te komen (zelfs mijn grootmoeder vroeg het me op de man af)...
JA, IK WAS EEN HIPSTER. Ik herhaal: ja, ik was een hipster. Was. Ik ben een hipster gewéést. Ja, ik was iemand die minutieus de juiste look onderhield, terwijl ik tegen iedereen loog dat ik daar totáál niet mee bezig was. En ja, ik probeerde altijd op de juiste events aanwezig te zijn, pretenderend dat ik daar was vanwege oprechte belangstelling. En ja, ik heb altijd alle aantijgingen naast mij neergelegd, gedaan alsof mijn neus bloedde als men mij vroeg of ik soms de hipster aan het uithangen was. "Ik een hipster? Hahaha. Alsof ik met zo'n dingen bezig ben. Zijt ge er zelf geen, dat ge er altijd over begint?"

Maar goed, voor eens en voor altijd, en opdat u er niet wéér tegen mij over zou beginnen: ik was er dus wél een. Voor ik het huis verliet zorgde ik er altijd voor dat ik precies op de hoogte was van de actualiteit en checkte ik websites als Bored Panda, maar ook The Guardian. Ik las nog even de laatste tweets van Barack Obama, Connan O'brien en Connan Mockasin, stuurde zelf nog eventjes een nietszeggende tweet de wereld in over iets semi-interessant waaruit een vage 'betrokkenheid' moest blijken. Maar een betrokkenheid waarbij? Ik zou het echt niet meer kunnen zeggen.

FILOSOOF

Het was tot voor kort inderdaad extreem belangrijk voor mij dat ik altijd kon meepraten met coole mensen die ik vaag ergens van kende of tegen wie ik net deed alsof ik ze kende (in het hipstermilieu is dat zeer courant). U kan onmogelijk raden hoe eenzaam ik was. Op onduidelijke feestjes bij kennissen van kennissen, in het gezelschap van meisjes met een streetwise attitude die ze thuis voor de spiegel hadden geoefend, lichtte ik over mijn eenzaamheid weleens een tipje van de sluier, omdat ik wist dat dat wel 'pakte'. Dan zei ik dat af en toe een beetje eenzaam zijn 'oké' is. Net als het belang van stilte, de absolute stilte van een bos. Ik placht te zeggen dat ik regelmatig aan 'me-time' toe was, dat ik echt niet op alle vlakken 'mee' hoefde te zijn. Die meisjes, met wie ik eigenlijk nooit tot iets kwam dat je als een gesprek zou kunnen omschrijven, noemden mij dan vol gespeelde belangstelling gevoelig, zelfs een filosoof. Quasi achteloos lachte ik dat dan weg en zei ik dat ik alleen maar mezelf was. In essentie een beetje op mezelf, niet 100% een 'mensen-mens' ("niks mis mee"), iemand die genoeg tijd en ruimte voor zichzelf nodig had. En zelfs nu en dan een beetje onzeker! Maar voor de rest alles onder controle hoor - haha. Ik kom natuurlijk wél heel graag buiten. Er zijn zoveel toffe dingen te doen. Een hipster heeft of faket een positieve ingesteldheid. Hij zegt het niet met zoveel woorden maar als hij al een motto heeft luidt dat doodgewoon: YOLO.

(Belangrijke regel in het hipsterhandboek: veins ten allen tijde een grote gevoeligheid, maar leg het er natuurlijk niet té dik op. Men zou kunnen gaan denken dat je onzeker of depressief bent. En dat is natuurlijk niet het geval. Of wel. Of niet. Of wel?)

WERELDOORLOG I

Een hipster zegt altijd op een doordeweeks achteloos toontje de juiste dingen tegen de juiste mensen. Of dat probeert hij toch. Hoeveel geld heb ik wel niet gespendeerd aan obscure theatervoorstellingen opdat ik nadien in een gesprek met 'soortgenoten' met één zinnetje zou kunnen opmerken dat ik daar aanwezig was. Een gesprek dat in werkelijkheid maar zelden plaatsvond. Maar ik moest er telkens rekening mee houden dat het zou kúnnen plaatsvinden.
Hoe ik wel niet gezwoegd heb op 'Oorlog en terpentijn' van Stefan Hertmans opdat ik na een lezing in Passa Porta terloops tegen iemand zou kunnen zeggen dat ik dat boek na verschijning onmiddellijk gekocht en gelezen had - (een hipster is per definitie een intellectueel en hoogopgeleid). Zodat ik kon zeggen dat de Eerste Wereldoorlog mij enorm boeide, dat ik regelmatig naar de universiteitsbibliotheek ging om er in archieven te snuisteren en er over te lezen; dat ik heel veel lees tout court, maar dat ik uiteraard ook nog andere dingen doe - haha.
"Heb je These New Puritans gezien op Crossing Border? Ik heb ze al beter gezien. In Les ateliers Claus, enkele jaren geleden toen ze nog niet bekend waren."

MUNTTHEE

Uiterlijk zag ik er zo weinig mogelijk als het clichébeeld van 'de hipster' uit. Ik heb bijvoorbeeld nooit zo'n bril met zwart montuur gedragen die alle hipsters zogezegd dragen. Ik ben ook nooit in zo'n hippe tweedehandsboetiek naar een retro vest op zoek gegaan die er uit zag alsof ze nog ooit aan mijn grootmoeder zou kunnen hebben toebehoord. Aan dergelijke zaken hechtte ik als hipster minder belang. Ik was een hipster die toch vooral in inhoud investeerde. Temidden van de juiste mensen kon ik urenlang met mijn gloednieuwe Sony Xperia Z1 in trendy bars met Wi-Fi vertoeven, de meest recente do's & don'ts van Vice Magazine inspecterend, terwijl ik van mijn muntthee nipte. (Tip: de don'ts van Vice moet u natuurlijk net wél doen.)
Ik geef wel toe: zonder Wi-Fi zou ik niet meer kunnen leven. Anderzijds zou ik de stad eventjes achter mij willen laten want ik verlang zó naar rust en de natuur. In de Kerstperiode wil ik op mijn eentje een paar dagen naar de Ardennen. Daar wil ik tot rust komen. Le tombeau du géant in Bouillon is zo indrukwekkend mooi - u moet dat maar eens googlen, le tombeau du géant, het graf van de reus. Of nee, niet googlen. Gebruik good old AltaVista. Die zoekmachine is door bijna iedereen vergeten, maar ik zweer u: even goed of zelfs beter dan Google. Zeker voor foto's.
Anyway.

2014

Dus: ik heb het nu gezegd en wellicht ben ik de eerste ter wereld om het met zoveel woorden te bekennen: ja, ik was een hipster. En wil u weten waarom ik er nu geen meer ben, wil zijn? Het is eigenlijk heel logisch. Gewoon omdat de hipsters zoals we ze nu kennen in 2014 alweer volledig achterhaald zijn. (En ik kan het weten want ik heb al in 2014 geleefd - haha.)

Hopelijk staat u mij na deze bekentenis toe om een hoofdstuk af te sluiten. Verdenkt u mij er alstublieft niet langer van dat ik een hipster ben. Ik wás er een, maar nu dus niet meer! En dat voelt best wel goed.

Bedankt.