Meerdere keren per week denk ik aan George Michael. Soms zelfs meerdere keren per dag. Waarom ik dan nog niet te rade ben geweest bij mijn behandelend arts? Omdat het een vogel is die het syndroom veroorzaakt. Een vogel, jawel. En niet dat die vogel van ver op de heer Panayiotou - het is een Griek, voor de Turken onder ons - lijkt. Nee, de reden is dat het vliegend virus aanhoudend een 'wijsje' fluit dat als twee druppels water op een deun van Panayiotou lijkt.
Ken ik Georges oeuvre uit mijn hoofd? Nope. In alle eerlijkheid ken ik enkel "Yeah Yeah Yeah! Padabadabadam. Yeah Yeah Yeah-eah!" en "Wake me up before you go-go" uit zijn Wham!-tijd en dan natuurlijk een paar solohits à la "Outside" (over parkingseks, geloof ik, maar ik kan er serieus naast zitten) en dus het (ondertussen helemaal) godgeklaagde "Amazing" waarop die vogel dus stilaan een smak auteursrechten mag gaan betalen.
En daar komen dan flitsen van George Michael voor mijn 'geestesoog' van. Niet op de parking of langs de weg in de bosjes hoor. Nee gewoon George zoals in onderstaande "Amazing"-clip. Dat is op en top meneer Panayiotou voor mij. En zo mag het blijven ook.
Let op de "tadada tadada" aan het begin. Dat is 'm dus, die vogel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wel een griezel hoor, die Kanipoudopulos.
Een reactie posten