"En hoe denk jij over het beleid van Sarkozy tot nog toe?" Plots wordt zo'n vraag je voor de voeten geworpen en moet je antwoorden. Het is heel moeilijk dan meteen een intelligent en doordacht antwoord te geven, of dat vind ik er toch van. Nogal wat anderen schijnen dat pasklare antwoord echter wel te hebben, maar mijns inziens gaan zij daarbij al eens voorbij aan enige zelfkritiek.
Zo is het bijvoorbeeld niet moeilijk om op te werpen dat Sarkozy zijn eigen stijl heeft. Dat klopt. Dat hij zijn eigen omgang heeft met de pers en dat hij zich niet laat vermurwen om aan te pappen met een femme fatale. Ook waar. Maar dat is geen antwoord op de eigenlijke vraag: "hoe denk je over zijn beleid?" Die vraag beantwoord je niet met vijf Wikipediaweetjes, daar moet je iets langer over nadenken. En oké, veel tijd heb je niet gekregen, maar niemand heeft je verplicht onmiddellijk te beginnen kakelen.
Nee, dat kakelen zou je nu en dan achterwege moeten kunnen laten. En het is toch 'kras' dat je je zozeer door vormelijke aspecten de mond laat snoeren. Sarkozy's houding bevalt je. Zijn theatrale verschijning ook, comme il est flamboyant. Maar wat hij zegt is je gedurende zijn lopende ambtstermijn nog niet opgevallen. Blijkbaar doet dat er ook niet heel erg toe in je perceptie van de man.
En daarom vind je die vraag dus makkelijk te beantwoorden, ook al antwoord je dan naast de kwestie. De persoon, het merk Sarkozy heeft zijn werk uitstekend gedaan: hij heeft je verblind en betoverd, hij heeft je aandacht van zijn beleid weggezogen. Carla Bruni als politieke strategie, naar kortgerokte juffrouwtjes loensen als sympathieke geste.
Bijgevolg ben je geneigd het voor de Franse president op te nemen, wanneer iemand roept "Hij is rechts en voor de rijken." Je komt als uit de lucht gevallen, verbaasd over dat nieuws. In andere discussies toon je je links en vaak gaat dat ook samen met een wat diepgaandere kennis van zaken. Je laat je hier dus ringeloren door je ondoordachte woordenstroom en door je drang te kwebbelen.
Nu kwam je daar vandaag nog mee weg, D., maar dat zal niet blijven duren. Tenslotte ambieer jij niet het breiclubje, maar de tv-studio of de krantenredactie. En daar zal je die meningen moeten funderen, moeten hébben überhaupt. En daar zal jij je interviewee, vanaf de andere kant van de micro, ook moeten corrigeren wanneer hij, zoals jij vandaag, al dan niet bewust om de vraag heen fietst.
Zie het als een oefening, D.. Sta er toch even bij stil.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten