In ‘het Westen’ leeft vandaag sterk de idee dat de inwoners van Arabische landen geen religie kennen en in geheel seculiere staten leven. Enkele landen waarvan wij sinds mensenheugnis aannemen dat ze volledig seculier zijn, zijn Syrië, Saoedi-Arabië en Egypte. Toch worden er ook in deze Arabische landen (zeer discreet) religies beleden. Dat kwam ik te we...ten tijdens een kort bezoek aan Aleppo, een wat ingedommeld provinciestadje in het voor toerisme erg aantrekkelijke Syrië.
“Moslims kennen wel degelijk een religie”, legt de 31-jarige kleermaker Mohammed uit. “Dit is in het Westen weinig geweten omdat een steeds kleiner wordende groep mensen onze godsdienst in stilte belijdt en er internationaal weinig ruchtbaarheid aan geeft. Onze godsdienst heet de Islam en wat de christenen God noemen, noemen wij Allah. Jullie Bijbel is onze Koran.”
Wie of wat is de profeet?
Mohammed werd vernoemd naar de gelijknamige profeet uit de Koran – zeg maar de islamitische tegenhanger van Jezus - die de boodschap van Allah aan zijn moslimbroeders verkondigde. Maar net zoals er maar weinig christenen met de naam Jezus door het leven gaan, is ook Mohammed een zeer weinig gehoorde naam onder moslims. “Een gekkigheidje van mijn moeder”, grinnikt Mohammed. “Toen zij aangifte ging doen van mijn geboorte had ze waarschijnlijk te veel gedronken en heeft ze er zomaar een naam uitgeflapt, toevallig die van de profeet."
"Wij zijn thuis nochtans volledig vrijzinnig opgevoed en spraken zelden of nooit over religie. Op de vrijzinnige school waar mijn zus en ik naar toe
gingen, werd er weleens om mijn naam gelachen, maar veel klasgenoten wisten niet eens wie of wat de profeet was. En ook met mijn vrienden spreek ik nauwelijks over religie. De weinige keren dat het onderwerp toch ter sprake komt, is dat meestal in een lacherige context.”
Allah als stopwoordje
Ter illustratie van het feit dat er in Syrië (en in de volledige Arabische wereld) losjes met religie wordt omgegaan haalt Mohammed nog het volgende voorbeeld aan. “Een stopwoordje dat zeer recent in het taalgebruik van onze Syrische tieners geslopen is, is ‘Allah akbar’, wat zoveel betekent als ‘God is groot’. Dat wordt nu te pas en te onpas gezegd, maar heeft eigenlijk geen concrete betekenis. Het zal wel weer overwaaien zoals het gekomen is.”
Islam als uitdrogende rivier
“Religie is stilaan volledig uit onze samenleving aan het verdwijnen”, zegt Shadi Sakkar, de enige overgebleven Imam in Aleppo. Een Imam is een priester , maar die zijn er dus hoe langer hoe minder nodig in Syrië. Sakkar ligt er niet meer van wakker. “Je kan de Islam binnen onze samenleving misschien nog het best vergelijken met een op de achtergrond zachtjes kabbelende rivier. Ze is aanwezig, maar je merkt haar nauwelijks op. Die rivier begint nu stilaan uit te drogen. En zo zal de Arabische wereld werkelijk seculier worden, wat jullie in het Westen blijkbaar al dachten dat het geval was (lacht).”
“Moslims kennen wel degelijk een religie”, legt de 31-jarige kleermaker Mohammed uit. “Dit is in het Westen weinig geweten omdat een steeds kleiner wordende groep mensen onze godsdienst in stilte belijdt en er internationaal weinig ruchtbaarheid aan geeft. Onze godsdienst heet de Islam en wat de christenen God noemen, noemen wij Allah. Jullie Bijbel is onze Koran.”
Wie of wat is de profeet?
Mohammed werd vernoemd naar de gelijknamige profeet uit de Koran – zeg maar de islamitische tegenhanger van Jezus - die de boodschap van Allah aan zijn moslimbroeders verkondigde. Maar net zoals er maar weinig christenen met de naam Jezus door het leven gaan, is ook Mohammed een zeer weinig gehoorde naam onder moslims. “Een gekkigheidje van mijn moeder”, grinnikt Mohammed. “Toen zij aangifte ging doen van mijn geboorte had ze waarschijnlijk te veel gedronken en heeft ze er zomaar een naam uitgeflapt, toevallig die van de profeet."
"Wij zijn thuis nochtans volledig vrijzinnig opgevoed en spraken zelden of nooit over religie. Op de vrijzinnige school waar mijn zus en ik naar toe
gingen, werd er weleens om mijn naam gelachen, maar veel klasgenoten wisten niet eens wie of wat de profeet was. En ook met mijn vrienden spreek ik nauwelijks over religie. De weinige keren dat het onderwerp toch ter sprake komt, is dat meestal in een lacherige context.”
Allah als stopwoordje
Ter illustratie van het feit dat er in Syrië (en in de volledige Arabische wereld) losjes met religie wordt omgegaan haalt Mohammed nog het volgende voorbeeld aan. “Een stopwoordje dat zeer recent in het taalgebruik van onze Syrische tieners geslopen is, is ‘Allah akbar’, wat zoveel betekent als ‘God is groot’. Dat wordt nu te pas en te onpas gezegd, maar heeft eigenlijk geen concrete betekenis. Het zal wel weer overwaaien zoals het gekomen is.”
Islam als uitdrogende rivier
“Religie is stilaan volledig uit onze samenleving aan het verdwijnen”, zegt Shadi Sakkar, de enige overgebleven Imam in Aleppo. Een Imam is een priester , maar die zijn er dus hoe langer hoe minder nodig in Syrië. Sakkar ligt er niet meer van wakker. “Je kan de Islam binnen onze samenleving misschien nog het best vergelijken met een op de achtergrond zachtjes kabbelende rivier. Ze is aanwezig, maar je merkt haar nauwelijks op. Die rivier begint nu stilaan uit te drogen. En zo zal de Arabische wereld werkelijk seculier worden, wat jullie in het Westen blijkbaar al dachten dat het geval was (lacht).”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten